Een FKT lopen tijdens een hittegolf, niet meteen een van mijn meest briljante ingevingen. Sommige mensen gedijen bij dit weer. Ik niet ! Met ros haar en meer sproeten dan je ooit wil tellen, zou ik de zomermaanden beter doorbrengen in de versafdeling van de dichtstbijzijnde Colruyt. Door alle corona maatregelen is dat tegenwoordig ook al geen optie meer. Dan maar die FKT poging...
Een start op de Mechelse heide is altijd mooi, zeker in augustus wanneer de heide in bloei staat. Het is nog vroeg, dus veel mensen komen we niet tegen. Dat zal de rest van de dag niet anders zijn. Te warm waarschijnlijk. Na de heide slingeren we wat over bospaden. Af en toe is het even zoeken. Bramen en doorgeschoten boompjes verbergen het pad.
Ik heb vooraf netjes mijn huiswerk gemaakt en alle cafés langs de route gemarkeerd. Dorstig weer. Twee en een halve liter water heb ik bij me. Twee en een halve liter zijn op wanneer we het bezoekerscentrum Lieteberg binnen hobbelen. 'Vier colaatjes alsjeblieft.' 'Ja vier en neen er komen niet nog meer mensen.' Dezelfde reactie op het volgende terras. 'Ja, we zijn maar met z' n tweeën en ja het is een stevige bestelling. '. De jongeman in kwestie moest eens weten dat we een kwartiertje later om beurten zouden staan klungelen om ondanks dat onhandig lavabokraantje nog een collectie softflasks en camelbags te vullen.
Het laatste stuk van de route is samen met de eerste kilometers het mooist. Al met al een vrij gevarieerd parcours met af en toe wat hoogtemeters, maar vooral veel vals plat. Het pikt wel even om de auto weer te zien en dan toch nog even door te lopen. Gewoon voor de zekerheid, zodat we echt geen meters missen voor die FKT.
Heel serieus moet je het ook niet nemen. Het was gewoon een goed excuus om een dagje te trailen en wat terrasjes te doen. Er was nog geen tijd geregistreerd voor vrouwen en dus was uitlopen voldoende. Ideaal, kunnen we bij beter weer nog een keer gaan om de tijd wat scherper te stellen.
Reactie plaatsen
Reacties